Viðhvørt verður tosað um um at “hvíla í sær sjálvum”. Og hóast vit helst skilja, hvat tað meinast við, er spurningurin, um ikki hendan orðingin er óheppin. Tí hann reisir spurningin: er tað innan í okkum sjálvum vit skulu finna hvílu? Øðrvísi er við tí hvíluni, sum Jesus veitir teimum, ið trúgva á Hann. Hon botnar ikki í tí, vit sjálvi eru, men í tí,...
Tað var ein av teimum myrku og stormfullu novemberdøgunum. Eg var til handils í Irma og fekk eyga á ein kassa við páskaliljuleykum til niðursettan prís. Tað var eitt sindur seint á árinum at planta leykir, men tað kann viðhvørt vera eitt sindur ringt at standa ímóti einum góðum tilboði.Eg visti, at teir máttu plantast beinanvegin, so í skýmingini – gird í regnfrakka og gummistylvum...
”Tey hugdu upp til Hansara og lýstu av gleði, og andlit teirra rodnaði aldri av skomm.” Sálm. 34,6.Sum barn var eg hugtikin av tí skaranum av fólki í uniformi, sum hvørja viku fór marsjerandi oman á Vaglið í Havn fyri at halda útimøti. Óneyðugt at siga var talan um Frelsunarherin. Eg var hugtikin av teirra sangi og hornblástri og eisini teirra vinarligu framferð.Minnist, at eg...
Ein eldri kona var einaferð á veg út í Kristnastovu, men hevði trupult við at finna fram til húsið á Birmavej 36 á Amager. ”Men so fekk eg eygað á føroyska flaggið”, segði hon og strálaði sum ein sól. Flaggið var bæði vegvísari og ein fløvandi heilsan. Eg haldi, at øll vit, ið búgva uttan fyri Føroyar, kenna til hesar kenslur: at tað rørir við nakrar...
Nýggjárslyfti eru góð, men viðbrekin. Betri er við nýggjársbønum. Tað var hugsan William MacDonalds (1917-2007), sum var kendur, avhildin bíbliulærari úr USA, knýttur til Emmaus Bíbliuskúla. William Mac Donald skrivaði 84 bøkur tilsamans. Tvær av bókunum eru umsettar til føroyskt: ”Hugsa um framtíð tína” og ”Ein leið er heimaftur til Gud.” Báðar hava ein sera tankavekjandi boðskap til trúgvandi. Og rannsakandi er eisini hendan nýggjársbøn...
”Gud gav okkum ikki anda mótloysis, men anda kraftar …” 2. Tim 1,7 Bíblian sigur: ”Tí Gud gav okkum ikki anda mótloysis, men anda kraftar, kærleika og siðprýðis.” At vinna á óttanum byrjar við fatanini av, at ótti er ‘ein andi,’ og hann er ikki frá Gudi. Fyri hvørja ferð tú fatar tað, er lættari hjá tær ikki at geva eftir fyri honum. Hvat gevur...
Men gøtan, ið hini rættvísu ganga, er lík skínandi ljósi, sum verður bjartari og bjartari, inntil hádagur er. Orðt. 4,18 Kendi, vakri summarsangurin hjá Jens Dam Jacobsen, “Dýrd á vík og vág”, er ein góð lýsing av einum føroyskum, litríkum hásummardegi, tá ið himmalin er bláur, og alt andar av lívi úr fjøru í fjallatind. Tá kann ljósið ikki vera bjartari. Vakri sangurin um...
Frá enda jarðarinnar rópi eg til Tín, meðan hjarta mítt ørmaktast. Leið meg til klettin, sum er hægri enn eg! Sálm. 61,3 Tað stendur ein stórur klettur uttan fyri eini gomul hús niðri við Rættará í Havn. Vit, ið vóru smádreingir í fimmtiárunum og búðu har í grannalagnum, høvdu til fragd at klúgva upp á klettin – sum vit eisini kallaðu hann. Tíðin er farin,...
Poul Madsen var kendur, danskur høvdundur og prædikumaður, sum mong okkara minnast fyri hansara framúr áhugaverdu og gevandi bíbliutímar og blaðgreinir. Poul Madsen, sum livdi í tíðarskeiðinum 1916 – 2009, var fleiri ferðir í Føroyum. Greinin “Kærligheden” stóð í blaðnum “Mod Maalet” í 2005. Hon er tankavekjandi og øðrvísi enn so mangt annað, sum sagt og skrivað er um hetta evnið. Poul Madsen skrivar soleiðis...
Eg minnist væl frá mínum barnaárum, at Fríðrikkur kongur níggjundi kom á vitjan í Føroyum. Minnist stásiliga kongaskipið, Dannebrog, sum legði til bryggju í Havn, minnist horntónleikin og hátíðardámin, sum fylgdi við vitjanini. Helt tað vera undarligt at rópa hurra níggju ferðir, men skilti boðskapin – at hetta bara var gjørt við kongavitjan. Eg síggi framvegis fyri mær henda hábærsliga mannin í myrkum uniformi, sum...