Vitarnir í Føroyum hava gjøgnum øldir havt stóran týdning fyri skip og bátar, sum hava siglt framvið landi okkara, har mangir boðar og sker eru. Tigandi hava teir staðið á hvør sínum plássi og lýst upp, soleiðis at sjófólk okkara kundi kenna seg tryggan, tá siglt var til og frá ymsu havnunum í Føroyum. Sangurin um vitan er skrivaður av Zacharias Zachariassen, og er ein...
Í mong ár hevur Kristnastova skipað fyri legu í heystfrítíðini, men soleiðis verður ikki í ár. Óneyðugt at siga, skyldast hetta koronasóttin, sum framvegis leggur sína køvandi hond á nógv virksemi í landinum. Hetta er spell, tí mangan hava hesar legur verið samansjóðandi, gevandi og signingarríkar. Vinarbond hava verið knýtt, og vit hava lært hvønn annan betri at kenna. Farið varð undir leguarbeiði í 1976, tá...
Tað eru 155 ár liðin í ár, síðani William Booth saman við konuni Catherine Booth fór undir at arbeiða millum heimleys fólk á eystursíðuni av London. Hetta var í 1865. William Booth var ein íðin evangelistur, ið brendi eftir at røkka út til teirra, sum eingin kirkja ella samkoma náddi út til. Hann vildi møta teimum neyðstøddu við gleðiboðskapinum, júst har tey vóru stødd. Hetta...
Í samband við pápadagin 5. juni, hevur Erla systir skrivað hesa grein um pápa okkara, Sigurd Berghamar, sum hon hevur lagt út á facebookvanga sín. Greinin kann eisini lesast her: “Nu ser vi det bedre hvor meget vi har og takke deg for kjære trofaste far,” ljóðaði norski kvøðuljómaslagarin hjá Ritu Engebretsen & Helge Borglund úr “Frem fra glemslen”. “Fátt er sum faðir” – men...
“Skal eg taka eitt tíðarskeið, sum tóktist øðrvísi enn onnur, so var tað kreppuárini í Føroyum í 90unum, sum førdi við sær, at nógvir føroyingar komu til Danmarkar. Skarin av útisetum vaks og vit gjørdust mong í tali – bæði í Keypmannahavn, men eisini aðristaðni t.d. í Esbjerg og Hirtshals. Mong leitaðu til møtini í Kristnastovu, og eisini komu mong til legur okkara í Norðursjællandi....
Tað var um heystið 1973, at byrjað varð at savna føroyskar útisetar á Oxford Allé á Amager. Í 1998 vóru sostatt 25 ár liðin, síðani hetta verk sá dagsins ljós. Í tí sambandi varð skipað fyri eini legu fyri fyrrverandi útisetar á Zarepta á Vatnsoyrum. Hendan legan savnaði væl av fólki saman, har høvi varð at hyggja afturá og minnast tíðina, sum farin var, syngja...
Eg helt hesa myndina vera hugtakandi, tí hon minnir á eina tíð, sum kanska lutvíst er farin í søguna: at møti vóru hildin umborð á føroysku fiskiskipunum. Eg var sjálvur sum unglingi ein ísfiskatúr við línuskipinum, Brestir, har mammubeiggi mín, Júst í Túni, var skipari. Minnist, at møti var í messuni tann eina dagin, har skipið fiskaði nakað – helst hevur hetta verið sunnudag. Minnist,...
Fyri 20 árum síðani fóru vit inn í nýggju øldina og skuldu skriva ár 2000 á fyrsta sinni. Um hetta mundið – um jóltíðir 1999 – kom blað okkara, Boðberin, út. Hetta var eitt temablað, sum snúði seg um nýggju øldina, sum nú lá fyri framman. Eina av greinunum hevði Susan skrivað, og hon hevði yvirskriftina: Hava vit framvegis nakrar valmøguleikar? Nú skriva vit 2020,...
Tey fyrstu kristnu heilsaðu hvørjum øðrum við orðunum “Marana`ta”, sum merkir “Harrin kemur”. Latið okkum í navni Jesusar fara inn í ár 2000 við einum Marana´ta í hjørtum okkara. Soleiðis skrivaðu vit um aldarskiftið í oddagreinini í Boðberanum, sum kom út í desember 1999, beint áðrenn farið varð inn í nýggju øldina. Og hesi orð eru væl ikki minni viðkomandi, nú, ið vit...
Stór bygging fer fram á økinum, har Ríkissjúkrahúsið stendur. Nýggir bygningar eru komnir undan kavið, og tú fært eyga á stórt, gult skelti hjá byggifyritøkuni við orðunum “Vi bygger for livet”. Orð, ið helst eisini meinast symbolskt og sipa til ta uppgávu, sum Ríkissjúkrahúsið hevur. Gomlu bygningarnir eru niðurrivnir, og nýggir eru komnir undan kavi. Men á myndini, sum eg tók hendan dagin, situr eisini...